از دسته تو نیست

دله من از گریه پره

مثله تو طاقت نداره

واسه توهر دم می باره

دیگه اشکای من طاقت موندن ندارن

نباشی بی تو میمیرن می ریزن

بی تو هر دم می بارن

تو تمومه دنیامی

تو  تمومه حرفامی

تو همه لحظه گرمه عاشق بودنی

یه ستاره داره چشمک می زنه از اسمون

داره دلمو می بره

یه جای بی نام و نشون

اون ستاره همون چشمای تو تو اسمون

داره پر پر میزنه واسه دیدن اون

پشت هیچستان جایی ست !

عقل گفتش تشنه کامی، نوش کن
عشق گفتش بحر غیرت جوش کن
آب گفتش بر صفای من نگر
قلب گفتش در وفای من نگر
عافیت گفتش کف آبی بنوش
عاطفت گفتش که چشم از وی بپوش
تشنگی گفتش تو را سازم هلاک
رستگی گفتش که از مردن چه باک

پشت هیچستان جایی ست !

نمی دانی که هیچستان چه جایی ست. . .

 نمی دانی خانه ی دوست کجاست . .

اگر تو را به هیچستان راه نمی دهند

حتماْ ظرفیتش را نداری!

اگر جایی در هیچستان نداری و پشت آن را ندیده ای

دلیل بر عدم وجود   نیست!

 هیچستان  جایی ست که باید متواضع و پاک ،

 با روحی عظیم وارد شد...

 روحت بزرگ نیست تا بدانی که  هیچستان چه جایی ست!

ای وفادار  نگو!

از هیچی نگو!

چه فایده ای داره گفتنت ؟

چیزایی رو که می دونم

چه تفاوت دارد برای هیچ کس؟

همچنان!

برقص از شادی مردنم عزیزم!

دیگه زندگی معنی نداره

دیگه زندگی معنی نداره  

        وقتی نیستی دلم بی قراره

حالابه من  بگین تو رو  خدا 

     اونی که می خواستم رفته  کجا

نمی خوام بی تو باشم        

 گریه شده بی تو کارم

ولی واسه تو فرقی نداره   

          چشمم الان اشکی نداره

ببین من تنها شدم        

      چه قدر از تو دورم

اشکه من خوش نمیشه      

     اگه برنگردی

میمیرم اگه رسیدم         

 جایی که دیدم

اشک و رو صورت عشقم میمیرم

منت نذار با اشک چشمات

نفرت دارم وقتی از نگات

دیگه خندهات از دلم زد به چاک

ببین دیگه کسی نمی ریزه  اشک  به پات

فاصلمون شده اسمون تا زمین

مگه دیگه خواب ببینی ما با همیم

اشک ریختنت شده عادی واسم

ما دیگه نداریم روابط خواصی با هم

برو دیگه نمی تونم صدا تو بشنوم

من وتو و  عشق میخوام صدا شو بشکنم

خونه صوت و کوره  از موقعه که رفتی

سکوت و میخوام  بیشتراز عهدی که بستی

میرم تا فاصلمون بره سمت فلک

تا جایی که ببینی ... رفته به درک

خداحافظ نه با همه با تو تا اخر عمر

دیگه  لحظه ای هیچ لحظه ای نمیبینی... مرد

ببین من تنها شدم چه قد از تو دورم

اشکه من خوش نمیشه      

     اگه برنگردی

میمیرم اگه رسیدم         

 جایی که دیدم

اشک و رو صورت عشقم

کجا رفت احساسی که ازش حرف میزدی

کوش قولایی دادی گفتی بر میگردی

نمی بینی چقد دلم تنگه واست

نمی تونی درک کنی چقد سخته واسم

چرا برد اسمم راحت از یاد

چرا داد عشقم  ساده بر باد

چرا ریخت اشکمو با یه فریاد

چرا اینجوری منو دست به غم داد

پس تو شدی یه غریب حرفات یه فریب

عشقت یه فریبواسه من بی نسیب

واسه من بی نسیب منو گذاشتی یه بار دیگه رفتی سفر

تو که نیستی من بگیرم از کی خبر

دیگه حتی دروغ نگی نمی بخشمت

حرفامو بفهمی من نمی فهممت

ولی چشمات یه قولی داد ندادی هیچ وقت خودت

گاهی با هام بودی ولی هیچ وقت نشد یادت

ولی به من بگو اخه این شب رفتی کجا؟

اونم بی سره صدا خدا اینور و نگاه

صداش نمی کنی بکن اشک نگاه

تو که نگاه نمی کنی بکن عشقش و صدا 

میمیرم اگه رسیدم         

 جایی که دیدم

اشک و رو صورت عشقم میمیرم

چرک نویس

 

یا رب به خدائی خدائیت  

وانگه به کمال پادشائیت 

کز عشق به غایتی رسانم 

کو ماند گرچه من نمانم 

از چشمه عشق ده مرا نور 

و این سرمه مکن از چشم من دور 

گرچه ز شراب عشق مستم 

عاشق تر ازین کنم که هستم 

گویند که خو ز عشق واکن 

لیلی طلبی ز دل رها کن 

با رب تو مرا به روی لیلی 

هر لحظه بده زیاده میلی 

از عمر من آنچه هست بر جای 

بستان و به عمر لیلی افزای  

من همانم که همواره در خاطراتت اسیرم .

و من همانم که همواره غزل دو چشم زیباتو می خوانم.

و من همانم...  

من ... 

من غریبه هستم... 

تو مرا میشناسی؟!!

من همانم که همواره در خاطراتت اسیرم .

و من همانم که همواره غزل دو چشم زیباتو می خوانم.

و من همانم...  

من ... 

من غریبه هستم... 

تو مرا میشناسی؟!! 

گفتی به من که آیا دلت را شکستم ؟!!  

به تو گفتم نه!
دروغ گفتم دلم شکست اما خوشحال بودم می دانی چرا؟ 

چون این ساز شکسته اش خوش آهنگ تر است  

پس ای یار بشکن دل مارا که این ساز شکسته اش خوش آهنگ تر است