برفراز تمام قله ها
آرامش حاکم است.
به سختی می توان دم نسیمی را
بر نوک شاخساران حس کرد؛
مرغکان خاموش در جنگل ...
اندکی صبر کن!


بزودی تو نیز آرام می گیری ...

به غمش چنان اسیری که تو را ببرده از هوش ؟
چو منی گرفته حالت و نداند کس چه باریست

آنشب که دلی بود به میخانه نشستیم
آن توبه صد ساله به میخانه شکستیم
از آتش دوزخ نهراسیم که آنشب
ما توبه شکستیم ولی دل نشکستیم

عاشق تر و ساکت تر شو.

این کار بس مشکل است.

به دیگران عشق بورز و زمانی که تنهایی، سکوت پیشه کن.

با نشستن در سکوت شروع کن.

هر زمان که فرصت یافتی با چشمانی بسته و بدون انجام دادن هیچ کاری فقط بشین.

می دانم که این کار مشکل است،

اما اگر آن را شروع کنی روزی از عهده­ی انجامش بر خواهی آمد.

این دو بسیار با اهمیت­اند: نثار موهبت عشق به دیگران و نثار موهبت سکوت به خودت.

این کار نشاط فراوانی در تو ایجاد خواهد کرد و روزی خدا را به آستانه­ی منزلت خواهد آورد