باز عشقت خیمه زد رو خونه ام
باز یادت آتیش زد به آشیونه ام باز بی تو باید تنها بمونم
بیا سکوت لبهام هنوز حرمت خونه است
پرنده دل من هنوز بی آشیونه است
بیا پر از امیده هنوز این دل خسته
هنوز به پای چشمات پای عشقت نشسته
توی آسمون دنیا هرکسی ستاره داره
چرا وقتی نوبت ماست آسمون جایی نداره