یادت

هر چی میخوام بخونمت                      

تو سینه خاموشت کنم

بگذرم از گلایه ها

ساده فراموت کنم

هر چی می خوای اسمه تو رو

خط بزنم تو دفترم

برم نگاهی نکنم حتی

دیگه  به پشت سرم

بازم می بینم که یاده تو

سایه به سایه با منه

نبودنت بهانه ای برای

گریه کردنه

ای که واسه بهانه هام

یه عالمه قصه داری

با واژه های موندنی

تو شعر من پا میزاری

حتی اگه نخونمت

با نغمه های خوندنی

تو دفتر ترانه هام

قشنگ ترین شعره منی