ای آمـده کوی میستان می خور و  رو

هنگام سحر بساز جان می خور و  رو

تا مـــــی نخوری راز جهان کی دانــــی

بشتاب بخور پیاله هان می خور و  رو

بیـــا با بوسه دنیا کام گیریم

مـــیان این و آن آرام گیریم

بیاتاوقت داری لب به لب نه

که دنیاراچنین ما رام گیریم

زآن حــلاوت کز لبت نوشیده ام

شهــــد شیـرین بر لبم پوشیده ام

هرکه نوشد کـــــــام  شیرین مرا

بــی گمان داند لبت  بوسیده ام