الهی

می آیی و با آمدنت مرهمی بر زخم شاپرک ها می گذاری...

خراش صورت یاسها را شفا می دهی،دستی بر سر غنچه های یتیم می کشی...

اشک از گونه شمع ها بر می گیری و دنیا را پر از عطر گل محمدی می کنی...

می آیی مثل ابراهیم ، بت شکن تا بت های روزگار را در هم بکوبی...

مثل موسی ، تا قلب های مرده را جانی تازه بخشی،

مثل نوح ، تا پشتیبان گمشدگان توفان باشی،

و مثل خاتم الانبیاء ، تا رحمت را با خود فرو آوری...

پس ای موعود مهربان بیا و ما تشنگان حضورت را از دریای مهربانیت سیراب فرما...

بیا که بسیار تشنه و بـــــی تابیم........