شبای رفتنه تو

شبای رفتنه تو                شبای بی ستاره ست
ببین که خاطراتم                     بی تو چه پاره پاره ست

با هر نفس تو سینه بغضه تو تو گلومه             با هر کی هر جا باشم عکسه تو روبرومه
آخ که چقدر تنگه دلم برای اون شبامون                    کاشکی که اون عشق بشینه دوباره تو دلامون
چی میشه برگردی بازم به روزای گذشته؟                        هوای پاییزی چرا تو عشقه ما نشسته؟

شبای رفتنه تو                   شبای بی ستاره ست
ببین که خاطراتم                        بی تو چه پاره پاره ست

سپردی عهدمونو بدسته بادو بارون                    منو زدی به طوفان خودت گرفتی آروم
قهره تو رامو بسته غم دلمو شکسته                    تو این صدای خسته یاده تو پینه بسته
غم دلمو شکسته

شبای رفتنه تو                شبای بی ستاره ست
ببین که خاطراتم                    بی تو چه پاره پاره ست

غرو به باز دوباره شب تو یه انتظاره                           ابر تو نگام نشسته خیاله گر یه داره
اسمه تو فریادمه درد تو صدام ترانه                    خنده آیینه تلخو بی تو پر از بهانست

آخ که چقدر تنگه دلم برای اون شبامون                               کاشکی که اون عشق بشینه دوباره تو دلامون
چی میشه برگردی بازم به روزای گذشته                          هوای پاییزی چرا تو عشقه ما نشسته؟

شبای رفتنه تو
شبای بی ستاره ست
ببین که خاطراتم
بی تو چه پاره پاره ست

 

 

میدونی با تو پرم از شعر و ستاره

میدونی بی تو لحظه حرمتی نداره

میدونی در تو این خدا بوده که تونسته گل عشقو بکاره

وقتی حتی پیشمی دلم برات تنگ میشه باز

عشق تو لحظه‌هام حادثه‌ساز و قصه‌ساز

به جون خودت که بی‌تو از نفس هم سیر میشم

نمی‌دونم چی می‌شه بدجوری گوشه‌گیر میشم

ممنونم که بچه‌بازی‌هامو طاقت میکنی

هرچقدر بد میشم اما تو نجابت میکنی

هر کجای دنیا باشم بامنی و در منی

نگران حال و روزم بیشتر از خود منی

میدونی با تو پرم از شعر و ستاره

میدونی بی تو لحظه حرمتی نداره

میدونی در تو این خدا بوده که تونسته گل عشقو بکاره